De Bond plaatste voor kerst een open brief met een oproep tot goede woorden en respect voor elkaar. Johan de Vries is werkzaam als majoor bij het Bredase korps van het Leger des Heils. In deze blog geeft hij ons inkijkje in zijn ervaringen rond spraakverruwing in onze samenleving.

Merkt u dat taalverruwing is toegenomen of dat onze samenleving meer polariseert?

De polarisatie in de samenleving ervaar ik als een ‘golfbeweging’, die merkbaar wordt wanneer de actualiteit die oproept. Vanuit de media, de politiek, de sport en de entertainmentwereld komen signalen en daar reageert de samenleving op. Vaak heftig en te begrijpen, maar daarmee verdwijnt ook de nuance. Mijn ervaring is dat achter veel korte en snelle berichtgeving een groter verhaal schuilgaat. Iedere gebeurtenis heeft minstens twee kanten. We leven in een mondige en snel reagerende samenleving. De actualiteit stroomt voortdurend onze levens binnen. In zo’n polariserende wereld leeft toch het verlangen ergens bij te horen, een stem te laten horen.
 
De brief roept op goede woorden te gebruiken. Hoe geeft u daar invulling aan?

Om te beginnen neem ik mijzelf steeds voor tijd te nemen. Soms worden snelle reacties gevraagd, waardoor het evenwicht ontbreekt. Daarom denk ik zoveel mogelijk over mijn woorden na. Bijvoorbeeld in een brief of mail, maar ook over de zondagse overdenkingen als Woordverkondiger. Naar aanleiding hiervan kun je weleens gecorrigeerd worden: ‘majoor, u zei …’. Juist door dan écht te luisteren, versta je wat er leeft. Daarmee verandert jouw beeld over mensen en woorden.

Zijn de mensen die u mag helpen anders of grover in taal?

Als officier van het Leger des Heils ontmoet ik heel verschillende mensen. In al die ontmoetingen heb ik als medemens en als leerling van Jezus te doen wat mijn hart en hand vindt om te doen. Waar je het niet zou verwachten heb ik uitzonderlijk beschaafde mensen ontmoet. Maar het tegendeel is ook waar …
 
Het Leger werkt ook internationaal. Is Nederland anders of meer verruwt?

Dat is een interessante vraag, maar in alle eerlijkheid weet ik niet of Nederland grover is in taalgebruik. Feit is dat de Nederlandse cultuur in de communicatie heel direct is. Wij zijn minder afwachtend en aftastend. Onder mensen die hun thuisland ontvlucht zijn bemerk ik vaak een voorbeeldige beleefdheid.
 
Hoe kunt u uw ervaring als bestuurslid gebruiken in uw dagelijks werk?

Het is mooi om de verbinding te leggen tussen de Bond tegen Vloeken en het Leger des Heils. Beiden dragen een christelijke identiteit en spreken daarin dezelfde taal. Voor mijzelf is het een verrijking om met bekwame en bezielde mensen in overleg te zijn en de vertaalslag te maken naar het dagelijks werk. Het brede denken ervaar ik als waardevol, nadenken over communicatie naar de samenleving via de media, de lesprogramma’s voor scholieren, het rekening houden met gevoeligheden in de eigen achterban. Gemerkt en ongemerkt werkt dat door in mijn dagelijks leven